Vakantie samen met Jeroen

De "vakantie"  is ondertussen weer achter de rug, Jeroen is weer terug naar Nederland. We hebben samen een hele leuke vakantie gehad: veel gezien, gedaan en gedoken.  We hebben samen enkele bootduiken gemaakt, samen met duikschool Aqua Windies. En heeft Jeroen ook nog even als "drenkeling" en "duiker-in-paniek" gespeeld, zodat ik mijn rescue-vaardigheden (nodig voor mijn brevet als rescue-diver) nog even kon oefenen. En Jeroen heeft kennis gemaakt met de meest populaire sport hier: beachtennis. Hij vond het leuk en het ging hem goed af. En een partijtje tegen twee (jonge) artsen van de SEH hebben we dus maar mooi gewonnen :) En Jeroen heeft mijn nieuwe onderwatercamera meegebracht dus heb ik tijdens deze vakantie diverse leuke plaatjes en filmpjes kunnen schieten.

Verder ook lekker uit gaan eten, bij een leuk strandtentje (Hadicurari, NOS Clubhuis). Helaas was op de dag dat onze parachutesprong gepland was het vliegtuig in reparatie. Dus ging die sprong niet door!!  En op de laatste dag op Aruba hield mijn auto er mee op. Moest ik dus opgesleept worden door Nagico. En is gelukkig Hellen er nog die ons naar het vliegveld kon brengen. Dus zijn we de tweede week naar Bonaire vertrokken. Bij aankomst bleek het wel flink te hebben geregend: donkere wolken en veel water op de weg. Bonaire is dus wel een heel ander eiland dan Aruba: een heel stuk rustiger, ingetogener. Als je Aruba vergelijkt met Amsterdam (wat drukte betreft) is Bonaire te vergelijken met een dorp. Maar evengoed heel erg leuk en zeker voor het duiken. We hebben dus op Aruba ook samen diverse kantduiken gemaakt, geheel zelfstandig. En dat ging prima. Het aantal gespotte schildpadden viel een beetje tegen maar we hebben er in ieder geval eentje in alle rust kunnen bewonderen. En tijdens onze nachtduik ook een eagleray (rog) gespot, die mooi om ons groepje duikers heen zwom. En verder natuurlijk diverse murenes, tropische vissen, garnalen etc. Verder hebben we met onze pickup (die van alle kanten kraakte en piepte, geen werkende handrem, niet af te sluiten etc.) het eiland verkend.

Op de laatste dag zijn we nog even naar de Donkey Santuary Bonaire geweest. Daar zitten zo'n 800!! ezels, die eerder nog op het eiland rondliepen en vaak worden aangereden. Het zakje wortels wat we voor de ezels hadden gekocht was in  no-time op: ze klommen nog net niet in de auto, maar het scheelde niet veel.

En dat we met Insel-Air hebben gevlogen hebben we ook geweten: op de terugreis was er maar 1 stoel voor ons tweeën geboekt!! In ons paspoort hebben we nl. allebei dezelfde voornaam (doopnaam). Ik had dan wel twee tickets met twee verschillende nummers, maar blijkbaar dacht het systeem dat het om een en dezelfde persoon ging. En konden we dus meer mee met de laatste vlucht op vrijdagavond. En van compensatie hebben ze bij Insel Air nog nooit gehoord!! Weten we ook eens hoe het is om een nacht op het vliegveld door te brengen. Gelukkig was er wel een redelijke wifi-verbinding, dus hebben we samen nog enkel afleveringen van een Netflix serie kunnen kijken. Maar zaterdagochtend konden we gelukkig wel mee (na nog wat aardig administratieve rompslomp) en zijn we weer teruggegaan naar Aruba. Na nog even over het strand te hebben gestruind, even een smoothie geprobeerd bij "Eduardo's Beach Shack" is Jeroen weer teruggevlogen naar Nederland. En rest mij nog ruim 3,5 maanden op dit zonnig eiland.